از ادعیه ای که در نماز خوانده میشود در تشهد آخر

عَنْ أَبِي بَكْرٍ الصِّدِّيقِ رَضِيَ ٱللّٰهُ عَنْهُ : أَنَّهُ قَالَ لِرَسُولِ الله ﷺ: عَلِّمْنِي دُعَاءً أَدْعُو بِهِ فِي صَلاتِي. قَالَ: قُلِ: اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيرًا، وَلَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ وَارْحَمْنِي، إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ .

(ابوبکر صدیقه رَضِيَ ٱللّٰهُ عَنْهُ می‌گوید به رسول الله ﷺ :گفتم دعایی به من بیاموز تا آنرا در نماز بخوانم. آنحضرت ﷺ فرمود: این دعا را بخوان: اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيرًا، وَلا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ وَارْحَمْنِي، إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (پروردگارا! بر خود بسیار ستم کرده ام و جز تو کسی دیگر نیست که گناهان مرا بیامرزد خداوندا! با عنایت خود مرا بیامرز و بر من رحم کن همانا تو بخشنده و مهربانی .